Groepsaccommodaties in Liessel
Maak je keuze simpeler
Liessel – in lokaal dialect Lijssel geheten – is een kern en voormalige grondheerlijkheid in de gemeente Deurne. Even ten oosten van Liessel ligt een breukzone, behorende tot de Peelrandbreuk, die op enkele plekken bij het dorp aan de oppervlakte zichtbaar is.
Het huidige dorp Liessel ligt op een dekzandrug langs de Astense Aa. Dit dorp ontstond bij een kapel te midden van enkele middeleeuwse gehuchten, zoals Loon (oudste vermelding 1340). De oudste, onregelmatige ontginningen liggen op deze dekzandrug. Over de dekzandrug liep de enige weg om de moerassige Peel in noord-zuidrichting veilig te passeren. Oostelijk van de dekzandrug vinden we de natte ontginningen van de Peel, nu deels als natuurgebied beschermd (zoals de Deurnsche Peel, alsmede de droge naaldbossen op voormalige zandverstuivingen en heidevelden. Voorbeelden daarvan zijn de Dennendijkse Bossen en de Galgenberg.
Bij Liessel vloeit de uit de Deurnese Peel afkomstige Soeloop samen met de Astense Aa. Naar het westen voert de weg naar Vlierden door het voormalige landgoed de Beelsfundatie naar het beekdalreservaatje “de Berken”.
De enige zelfstandigheid die Liessel ooit heeft gekregen, was de oprichting van een eigen parochie in 1851 (St. Willibrordus-parochie), en de stichting van een nieuwe kerk (1901), een klooster, en een school. Op de plek van de vroegere Hubertuskapel (in 1851 verheven tot Willibrorduskerk), afgebroken in 1903, werd het patronaatsgebouw gebouwd. Dat staat nu bekend als gemeenschapshuis de Kastanje. Aan de Hoofdstraat staat De Volksvriend, een ronde stenen beltmolen uit 1903 die geheel is gerestaureerd.
Het officieuze motto van het dorp is we hebben je gezien, te lezen op een bordje onder het plaatsnaambord. De leus verwijst naar een (zogenaamde) eigenschap waarom de Liesselnaren in de regio bekendstaan: vanuit huis alles op straat in de gaten houden, desnoods door de gordijnen opzij te schuiven.
Het huidige dorp Liessel ligt op een dekzandrug langs de Astense Aa. Dit dorp ontstond bij een kapel te midden van enkele middeleeuwse gehuchten, zoals Loon (oudste vermelding 1340). De oudste, onregelmatige ontginningen liggen op deze dekzandrug. Over de dekzandrug liep de enige weg om de moerassige Peel in noord-zuidrichting veilig te passeren. Oostelijk van de dekzandrug vinden we de natte ontginningen van de Peel, nu deels als natuurgebied beschermd (zoals de Deurnsche Peel, alsmede de droge naaldbossen op voormalige zandverstuivingen en heidevelden. Voorbeelden daarvan zijn de Dennendijkse Bossen en de Galgenberg.
Bij Liessel vloeit de uit de Deurnese Peel afkomstige Soeloop samen met de Astense Aa. Naar het westen voert de weg naar Vlierden door het voormalige landgoed de Beelsfundatie naar het beekdalreservaatje “de Berken”.
De enige zelfstandigheid die Liessel ooit heeft gekregen, was de oprichting van een eigen parochie in 1851 (St. Willibrordus-parochie), en de stichting van een nieuwe kerk (1901), een klooster, en een school. Op de plek van de vroegere Hubertuskapel (in 1851 verheven tot Willibrorduskerk), afgebroken in 1903, werd het patronaatsgebouw gebouwd. Dat staat nu bekend als gemeenschapshuis de Kastanje. Aan de Hoofdstraat staat De Volksvriend, een ronde stenen beltmolen uit 1903 die geheel is gerestaureerd.
Het officieuze motto van het dorp is we hebben je gezien, te lezen op een bordje onder het plaatsnaambord. De leus verwijst naar een (zogenaamde) eigenschap waarom de Liesselnaren in de regio bekendstaan: vanuit huis alles op straat in de gaten houden, desnoods door de gordijnen opzij te schuiven.